مثل مادرم

آقای رئوفم…

میدانم که باز هم ندانم کاری هایم کار دستم داده و مرا از شما دور کرده است

ولی اگر عطا بخشی و خطا پوشی چون شمایی که خاندان کَرَم هستید، بر امثال من نباشد

پس کرامت و سخاوت کجا معنا پیدا می کند؟ که انتَ انتَ و انا انا !

مولا جان؛ چند روزیست که احوال دلم بارانی ست…

به هوای حرم کرب و بلا محتاجم…