مثل مادرم

آن روز در محضر قرآن تو زانوی ادب زده بودم و سخن تو را به جان می شنیدم ،  آیه ای را دیدم که به دو پیامبر بزرگوارت امر فرمودی…« طَهّرا بیتی للطائفین و العاکفین و الرّکع السجود» خانه ی مرا پاکیزه سازید برای مهمانانم… معتکفین خانه ام…و دلم لبریز شد از شوق مهمان شدن در آستان کریمانه ات…!اکنون زمان مهمانی تو فرا رسیده است… دقیقاً همان ایامی که اولین حجتت، بنده ی محبوبت، امیرالمؤمنین علی (علیه السلام) را به سرای  دنیا آوردی و در عزیزترین خانه ات میهمان ساختی!چه زیبا! گویا میخواستی عزیزترین بندگانت را در عزیزترین خانه معتکف کنی …! و به شکرانه آن ، همه ی شیعیان خود را در این ایام، هرکجا که باشند در خانه ات ولیمه و میهمانی میدهی…آه که چقدر مشتاق دیدار توأم! آنچنان دیداری که بعد از آن فراقی نباشد…!